„Ovdje Trebinje!“ Ovim riječima Nikole Kalopera, novinara i urednika Prvog programa Radio Sarajeva, izgovorenim u etar na današnji datum tačno u 13:01 – prije 45 godina počela je istorija naše medijske kuće, tada 37. lokalne radio-stanice u Bosni i Hercegovini i prvog radija u istočnoj Hercegovini.
Tako je „Glas Trebinja“, kako čitamo na njegovim požutjelim stranicama iz davne 1975, „u svojoj 24-toj godini postojanja dobio dostojnog pomoćnika u odgovornom, ali i dragom zadatku – informisanju radnih ljudi i građana naše komune“.
„Trebinjska svakodnevnica je obogaćena za jedno savremeno sredstvo informisanja, čije su mogućnosti i značaj i velike i nesagledive. Dnevna vijest, o najznačajnijim i najaktuelnijim zbivanjima u našoj komuni, postaće pristupačna svakom domu, svakom radnom čovjeku i građaninu, a šta pravovremeno i dobro informisanje znači – ne treba da trošimo mnogo riječi – dovoljno je samo da pomenemo: samo dobro obavješten radni čovjek može da bude i dobar samoupravljač“, pisao je tada naš list.
Radio Trebinje tada je djelovao u sastavu Informativnog centra, čiji dio postaje i „Glas Trebinja“, a njegov osnivač je Skupština opštine Trebinje.
Trebinje više nije bilo mali grad
Prvi direktor Informativnog centra bio je Radomir Šakotić, dok je za glavnog i odgovornog urednika Radio Trebinja imenovan Ladislav Rebac, tada dopisnik RTV Sarajevo iz Trebinja.
Milivoje Bekan, Neđo Marić i saradnik Đorđe Vučinić bili su novinari prve redakcije, ali je ubrzo program novotvorene stanice okupio sve što je u Trebinju tada „pisalo“: za radio sarađuju Draško Bubreško, Momo Piljević, Mustafa Cico Arnautović, Bobo Anđelić, Zoran Božić…Prvi spikeri bili su Momir Brkić, Muharem Ćićo Babović, Majda Ćatović i Nada Grubač, a muzički urednik Spomenka Likić.
Prva redakcija (s lijeva na desno): Đorđe Vučinić, Milivoje Bekan i Neđo Marić
U početku je Radio Trebinje emitovao program dva časa dnevno, sa centralnom emisijom „Hronika komune“, što nije bilo skromno kada se u obzir uzme tadašnje tehnički oskudno doba.
Danas, u vrijeme elektronskih snimača zvuka, računara i softvera za montažu, nije lako zamisliti koliki je trud tada zahtijevala produkcija programa: pisalo se na BISER pisaćim mašinama, na terenu snimalo na „uherima“ teškim 7 kilograma, a potom satima montiralo na magnetofonskim trakama, muzika emitovala sa gramofonskih ploča, do kojih se tada s mukom dolazilo…
Sa obilježavanja pola godina radija u vili Lastva (Neđo Marić, Radomir Šakotić, Milivoje Bekan, Muharem Babović, Enes Behramović, Momir Brkić, Majda Ćatović, Đorđe Vučinić, Stevo Aćimović, Slobodan Mucović)
„Ali je za Trebinje to bio događaj dostojan istorije. Radio stanica je u to vrijeme značila posve drugačiji status za sredinu: Trebinje nije više bilo mali grad, svrstalo se u red izraslih i razvijenih kakvi su nama najbliži bili Dubrovnik i Mostar sa svojim radio-stanicama. Pričalo se da su ljudi napuštali posao u vremenu kad smo emitovali program – da bi slušali radio“, prisjeća se prvih dana radija tada novinar-saradnik u redakciji, a kasnije glavni i odgovorni urednik Đorđe Vučinić.
Prvi direktor Informativnog centra Radomir Šakotić, kada smo ga ugostili povodom četiri decenije radija, prisjećao se početaka trebinjskog radija.
Kaže da je radio imao sreću da u prvu redakciju okupi ekipu mladih novinara spremnih da se uhvate u koštac i progovore otvoreno o svim slabostima društva.
„U moje vrijeme svaki treći dan radio je ‘kažnjavan’ – momci bi ‘zagrizli’ i za iole ozbiljniji tekst koji se vlastima nije sviđao – morao samo ići i Opštinu da se pravdam. I nekako sam uspijevao u tome, pa bi nam opraštali“, prisjećao se Šakotić.
Dio redakcije iz 1977. godine: Ratka Grkavac, Đorđe Vučinić, Smiljana Perović i Ismet Begović
„To je bilo romantično vrijeme – kada smo širom otvorenih očiju učili profesiju koja je u tadašoj Jugoslaviji još bila mlada. Tada je postavljen temelj za dobru novinarsku školu, za koju je najzaslužnija bila kasniji urednik Smiljana Perović. Izuzetan profesionalac i intelektualac, ona je cijeli svoj radni i životni vijek posvetila ovoj kući, učeći mlađe koji su pristizali novinarskom zanatu“, dodaje Đorđe Vučinić.
RIJEČ UREDNIKA povodom 45. godišnjice rada
Kada smo suočeni sa invanzivnom epidemijom korona virusa, u jednoj rečenici možemo reći da i danas, kada obilježavamo 45 godina rada i postojanja Radio Trebinja, radio i zaposleni radnici prolaze kroz isto tako težak period u svom radu.
Nikada uloga radija i informisanja nije bila veća, ali isto tako epidemija neminovno nameće i otežane uslove rada, koji su skoro ravnim onim u ratnim uslovima 90-tih, kada je Trebinje živjelo pod granatama i emitovalo program – bez i jednog dana prekida.
Zato smo odlučili da 45 godina Radio Trebinja obilježimo skromno, bez okupljanja i bilo kakvih svečanosti. Slušaoci našeg radija su sa nama bili u svim situacijama i svim okolnostima i razumiju zašto smo se odlučili na ovaj korak.
Dočim, nama danas zaposlenim u radiju ostaje obaveza da se prisjetimo tog vremena prije četrdeset pet godina, toga 29. novembra 1975. kada je sve i počelo. Prisjećamo se Nikole Kalopera, Moma Brkića, Milivoja Bekana, Đorđa Vučinića i svih ostalih, koji su slušaocima Radio Trebinju podarili još jedan izlazak u svijet.
Trebinje se tih 70-tih godina kako u privredi tako i u industriji i u informativnom smislu potvrdilo kao grad sa ubrzanom ekspanzijom razvoja, ali takođe i mjesto i sredina koje se nameće kao centar regije Hercegovine. Moramo imati na umu da dobro informisano i dobro obrazovano stanovništvo pravi pokazatelj za opštu kulturu za jednu sredinu. Tih godina Trebinje je bilo na tom putu. Razvijalo se i gradilo.
Iz ove perspektive danas možemo procijeniti da se te godine bile zlatne godine u životu našeg grada, po svim razvojnim procesima u svakom pravcu, te u svim djelatnostima.
Danas moramo pomenuti tu prvu ekipu koja se okupila oko samo jednog mikrofona i polovne radio opreme i sa velikim entizijazmom realizovala te prve radio emisije.
Radio je sa decenijama rastao i tehnički i produkcijski – ali se bogatio i novim školovanim kadrom koji je, učeći uz već prekaljene profesionalce, ispisivao i trebinjsku svakodnevicu i nove stranice istorije naše medijske kuće.
Tokom 2017. i 2018. godine, zahvaljujući sredstvima osnivača Grada Trebinja, obnovljen je predajnik na Leotaru te otvoren novi studio sa najsavremenijom produkcijskom opremom, zbog čega se signal Radio Trebinja danas čuje – i bolje i dalje.
Uvjeren sam da jednu sredinu gradom čine duge tradicije i jubileji njenih ustanova. Kao i da će svoj naredni a zaista veliki jubilej, pola vijeka od osnivanja, Radio Trebinje obilježiti na način dostojan – i ovog grada i svoje tradicije.
Direktor Centra za informisanje i obrazovanje,
glavni i odgovorni urednik Radio Trebinja Manojlo Ćuk
